254 dagen, 8 landen, 11 vluchten, 5 tropische eilanden, 1.000.000 rijstkorrels, 316 muggenbulten, 1 ziekenhuisbezoek, 145 nieuwe facebook'vrienden', 237 tempels en ontelbaar veel mooie herinneringen. Een korte statistische samenvatting van mijn reis.. Het zou zo een reclame van de MasterCard kunnen zijn haha :-)

Op 1 mei was het dan zo ver. Moeders landde op het vliegveld van Hanoi. Om de mislukte pick up in Kaapstad van vijf jaar geleden goed te maken stond ik al twee uur van te voren te popelen in de arrival hal. En het weerzien was heel fijn. Echt een 'Joris-Linssen-Hello-Goodbye' momentje. Onze reis door Vietnam was geweldig. In Hanoi was ik zelf de gids omdat ik al veel had verkend. In Halong Bay zaten we op een poepchique boot waar we 8-gangen menu's geserveerd kregen met de meest enge zeebeesten. Tijdens een bezoek aan de gedemilitariseerde zone kwamen we veel te weten over de Vietnam Oorlog, of zoals ze hier zeggen: de American War. In Hoi An hebben we even gerelaxed en heb ik twee mega-super-toffe-geweldige jurkjes op maat laten maken. Dus dat er maar veel leuke feestjes/bruiloften/bbq's en andere gelegenheden mogen komen waarbij ik ze aan kan :-) Saigon had echt de allure van een wereldstad en de Mekong was juist weer heel relaxed. Al met al veel afwisseling, veel indrukken en ervaringen, véééél eten en veel bijgeklets natuurlijk!

Voor degene die zich afvraagt wat ik nu met mijn leven ga doen.. Allereerst al m'n lieve vriendinnetjes en familie omhelzen, dan een meergranen triangel met Beemster Belegenkaas eten, vervolgens vijf nieuwe afleveringen Game of Thrones downloaden, mijn grote wereldkaart/kraskaart open krassen.. Maarja en dan? Dat zal ik je vertellen: Per 15 mei (gisteren dus) ben ik de trotse huurster van een appartementje in het centrum van Den Bosch, dus daar kan al het een en ander in geklust worden. 'Hoe gaat ze dat betalen?', hoor ik je nu denken.. Nou, per 15 juni keer ik weer terug bij PANGEA Travel in Arnhem. Een baan én een huis... Ik kom in een gespreid bedje!

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van m'n verhalen, de lieve reacties, uitgebreide mails en dolle foto's. Ik heb een geweldige reis gemaakt en dat neemt niemand me meer af!

Tot slot geef ik deze keer de ruimte keer de ruimte aan een gastcollumnist: Wilma van Wijngaarden.

Reizen met Hannah*

Ruim twee weken geleden werd ik op Noi Bai, het vliegveld van Hanoi, allerhartelijkst en reuze enthousiast ontvangen door Hannah. Binnen vijf minuten was het al bijna weer gewoon, ze ratelde nog als vanouds. Ik kreeg maar weinig tijd om te wennen want Hannah had zich goed voorbereid. Gelukkig had ik al twee maal hiervoor samen met Hannah gereisd, dus eigenlijk wist ik al dat ik wel wat achterover kon leunen.

Nog nooit met Hannah gereisd? Hieronder dan een korte gebruiksaanwijzing.

Ze is op alles voorbereid en heeft graag de touwtjes in handen. Voor haar was de overgang van backpacken en slapen in een schimmige dorm in een hostel naar een hotel met een heerlijk bed, schone lakens, een eigen douche en een oneindig ontbijt ook wel een cultuurschok. Maar dat wende snel, al vond ze mij veel te scheutig met fooien.

Hannah kan zich reuze snel oriënteren in een nieuwe omgeving. Van Hanoi tot de miljoenenstad Saigon sleepte ze mij binnen de kortste keren van pagode naar museum, na slechts een korte blik op de plattegrond. 'Dat kan toch iedereen' was dan haar nuchtere commentaar, als ik hierover m'n verwondering uitsprak en het zweet van mijn gezicht veegde.

Hannah is erg behulpzaam maar trekt duidelijk grenzen. Niet elk oud vrouwtje zonder tanden wordt naar de overzijde gebracht. Ze vertrouwt niet iedereen en blijft net zo lang door vragen tot ze het naadje van de kous weet. Er waren dagen bij dat ik de leiding kreeg maar dat duurde altijd maar even. Bij de receptie van het hotel greep ze onmiddellijk in als ik even het Aziatische Engels niet verstond. Eigenlijk wendde iedereen zich onmiddellijk tot haar en hing ik maar bij als een wandelende portemonnee. Daar word je lui en gemakzuchtig van. Maar ik kon het goed hebben.

Hannah bereidt zich goed voor op een daguitstapje, ze is leergierig. Alles wordt van te voren goed bestudeerd in de Lonely Plannet. Ik heb me werkelijk verbaasd over haar brede interesse. Een oude koning kreeg evenveel belangstelling als een mausoleum, een prachtig mozaïek, een tempel of the American war. En natuurlijk maar platen schieten, zoiets laat ze ook niet graag over aan een ander.

Wel eens gefietst met Hannah in Nederland? Nou in Hoi An ging ze er als een razende vandoor met mij in haar kielzog, tussen al die duizenden toeterende brommers en scooters.

Hannah is bijna altijd vrolijk en het prettige is dat ze aankondigt wanneer ze chagrijnig is en ook aangeeft als het weer voorbij is.

Is er dan niets negatiefs? Hannah eet niet alles maar deze reis heeft ze een shrimp gegeten, zo'n grote met snorharen. Je doet haar geen plezier met een massage, ze houdt niet van vogels en van het sterrenstelsel heeft ze geen kaas gegeten. Maar verder, is ze een super reismaatje!

*vrij naar John Steinbeck

---------------------------------------------

Nou dit was het! Tot snel allemaal!

Liefs Hannah en Wilma :-)